Britten houden veel meer van auto's dan Nederlanders. Dat zie je hier ieder zonnig weekeinde (toegegeven dat zijn er niet veel) waarin de wegen worden overspoeld met klassiekers. De Brit wil ook graag gezien worden in zijn wagen en besteedt (lees: leent) daarom veel geld aan zijn bolide. Ondanks het klimaat is het aantal cabrio's hier ongekend hoog.
De liefde voor de wagen is ook zichtbaar in tv-programma's als Top Gear en in krantenrecensies. Daarin worden nieuwe wagens bijna literair besproken. Veel leuker om te lezen dan de gortdroge stukjes in Nederland waarin weer eens wordt gesteld dat de kofferbak 'ruim is' en het interieur 'er verzorgd uitziet'.
Leuk is dat kritiek ook mag. Heel wat gerenommeerde merken zijn door de Top Gear boys tot op het bot afgekraakt. Verder zijn de Britten dol op lijstjes. The Daily Telegraph had onlangs een serie over de lelijkste auto ooit. Uiteraard goed voor veel lezersreacties. De verliezer was de mij onbekende Pontiac Aztek. Beroerde tweede de Fiat Multipla en op 3 de SsangYong Rodin. De lelijkste auto van eigen bodem was de Austin Allegro/Vanden Plas (4).
De trotse bezitters van een Porsche Cayenne, een Chelsea Tractor, mogen zich ook gaan schamen. De dure bolide stond nummer 5. En scoorde daarmee slechter dan onder meer de Trabant op nummer 16. Erg geliefd zijn de designs voor SUV's niet bij de Britten, Hummer, de Audi Q7 en zelfs de icoon van het Britse buitenleven: de Range Rover stonden in de top 20. Verder veel Amerikaanse wagens, maar ook de BMW 1-serie en de Ford Ka werden niet fraai gevonden. De 'winnaar' werd gezien ,,as proof that Americans do ugly better than anyone else''.
In de heftige discussie die op dit soort lijstjes volgde stelde één iemand de logische vraag waarom autofabrikanten hun modellen niet voorleggen aan het publiek voordat ze in productie worden genomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten