vrijdag 8 februari 2008

John Smith


,,Het is de liefde voor de muziek’’, zong Raymond van het Groenewoud ooit. De charmante Belg had het over zwarte muzikanten, maar hij zou het ook over Britten gehad kunnen hebben. Er is geen ander Europees land te vinden waar zo veel talent vandaan kwam en komt. Geen wonder dat je met de doorgaans wat gereserveerde eilandbewoners passioneel over muziek, en dan vooral popmuziek, kunt praten.

Dat gevoel wordt ook gekoesterd. Zo geeft het nationale bureau voor toerisme een gids uit waarop plekken staan waar muziekgeschiedenis is gemaakt. Abbey Road in Londen, waar de Beatles hun beroemde ‘zebrapad foto’ maakten op weg naar de studio, is zo’n plek. The Smiths staan symbool voor Manchester uit de jaren tachtig en de Artic Monkeys voor het huidige Sheffield, voorbeelden genoeg.

Er raakt hier ook niemand in de vergetelheid. Daarvoor zijn de Britten te verzot op soms zeer creatief verzonnen hitlijstjes. Beste song voor op het strand, mooiste liedje van de jaren tachtig, of beste nummer voor een lange autorit bijvoorbeeld. Radar Love van ‘onze’ Golden Earring scoort daarbij altijd zeer hoog. Misschien tijd om Nederland als muziekland op de internationale kaart te zetten. Maken we van Jantje Smit voor het gemak John Smith.

Geen opmerkingen: